زمانی که آزادی مشروط در دعاوی کیفری به کسی تعلق می گیرد که زود تر از پایان دوره محکومیتش آزاد می شود که این اتفاق تحت شرایطی می افتد.
در صورتی که فردی در دادگاه به حبس محکوم شده باشد اما در طول مدت حبسش رفتار های خوب و مناسبی داشته باشد و کلیه دستورهای دادگاه را رعایت کند
به صورت مشروط می توانند آزاد شود و در صورتی که رفتار مناسب و دستورهای دادگاه را کامل رعایت کنند می توانند آزادی کامل را بعد از مدتی دریافت کنند.
در گذشته صادر شدن این قرار برای کلیه جرم های تعزیری و بر اساس این که فرد برای بار اول به مرتکب جرم شده باشد انجام می شد
و فرد حتما باید زمانی معادل نصف مجازاتش را گذرانده باشد.
در سال 1392 این قانون تغییر کرد و و طی آن فرد می تواند در صورتی که به ده سال حبس محکوم باشد بعد از گذشت 5سال از ازادی مشروط استفاده کند.
دادگاه اختیار دارد به غیر از شرایطی که قانون تعیین کرده بر اساس شرایطی روحی که مجرم دارد یا
جرمی که انجام داده در مدت زمان آزادی مشروط او را ملزم به پیروی از دستورهای ذکر شده در قرار صادر شده بکند.
مورد دیگر این است که در دعاوی کیفری هنگامی که محکوم در دوره ای که از آزادی مشروط استفاده می کند
سر خود و بدون دلیل قابل قبول از دستورهای تعیین شده توسط دادگاه پیروی نکند
دادگاه خواهد توانست برای اولین بار یک تا دو سال به مدت آزادی مشروطش اضافه کند
و اگر تکرار شد یا به جرمی عمدی که موجب حد، قصاص، دیه یا تعزیر تا درجه هفت مرتکب شد
هم برای جرم جدید مجازات و محکومیت تعیین کند و هم مدت زمان باقی مانده از محکومیت قبلی را برای اجرا به آن اضافه کند
هم چنین اگر مجرم تمام مقررات و دستورات تعیین شده در دوران مشروط را به طور کامل رعایت کرد آزادی اش قطعی می شود
برای مشاوره در دعاوی کیفری با ما تماس بگیرید.